W cyklu wykładów „Jestem Świat”- Monika Małkowska przywołuje artystów genialnych pod każdym względem- ale nade wszystko stających w opozycji wobec zastanych konwencji, reguł i przyzwyczajeń. Każdy prawdziwy artysta jest trochę próżny. Każdy doświadcza wzlotów, kiedy wydaje mu się, że podbije świat i pobije Michała Anioła. Każdy też spada na dno niepewności, niedocenienia, odrzucenia – zwłaszcza, jeśli wnosi coś nowego. Jak zamienić egocentryzm i egotyzm (z domieszką depresji) w sztukę? Jak nieśmiałość przerobić na autopromocję? Marcel Duchamp (1887– 1968) – malarz, rzeźbiarz, gracz w szachy; twórca swego „sobowtóra” Rrose Sélavy Salvador Dali (1904 – 1989) – autopromocja siebie przez dziwność i ekstrawagancję; szokujące ubranie, zachowanie, domy i ich wystrój Tadeusz Kantor (1915 – 1990) – demiurg swych spektakli Andy Warhol (1928 – 1987) – stworzenie „własnego” świata – Factory Yayoi Kusama (1929 – ) japońska rzeźbiarka, malarka, pisarka, aktywistka polityczna i performerka. W 2008 r. jej praca została sprzedana za 5,1 mln dolarów – rekord dla żyjącego artysty. Marina Abramović (1946 – ) zawsze o sobie, choć bezlitośnie Cindy Sherman (1954 – ) wcielanie się w setki ról, ale na własnych warunkach (bez pomocy charakteryzatora)