Studium ucieczki – werdyktA oto opinia Jurora, Tomasza Jastruna, który po przeczytaniu 34 utworów wydał następujący werdykt: Pierwsza nagroda dla Agnieszki Kazały, za wiersz: „ Na poetyckim spotkaniu."... Prosty, dobrze skomponowany i z piękna puentą. Usunąłbym jednak na miejscu autorki, trzy wersy z początku wiersza ..."/ Ambitne i ciężkie/, nabrzmiałe od przemyśleń/dławiących serce poety? „ Są, jak mi się zdaje niepotrzebne... A takie słowa jak: „nabrzmiałe," czy „serce poety", dzisiaj w poezji nieznośne i dławimy się nimi. Wiersz chyba zyskałby, bez tych wersów... Utwór poza tym napisany prosto, klarownie, gdzie konkret łączy się harmonijnie z uogólnieniem. Ciekawy wiersz Dominiki Dymińskiej "join the joint" , na pograniczu prozy, gęsty od obrazów i skojarzeń.....Inny ciekawy patryka michałowskiego ( nick ) „ o pustce"To z kolei wiersz niekonkretny, "rozrzedzony"...wypełnianie pustki kilkoma znaczeniami.. i gra nimi... Agnieszka Kazała... Na poetyckim spotkaniuwierszeambitne i ciężkie,nabrzmiałe od przemyśleńdławiących serce poety.I myślę jak wymknąć się stamtąd -niepostrzeżenie.Bo dla mnie wiosna jest pięknaw moim pędzącym mieście.I nie boli mnie głowaod tramwajówdudniących po moście.I niedziela jest cudnaw parku pod akacjami.A najpiękniejsza poezja(choć nikt dziś nie chwali miękkiej)zamknięta jestw dwóch słowach:Kocham Ciebie -wiosną...jesienią...i zimą...i w ciepłym letnim oddechu. Dominika Dymińskajoin the joint chłopiec w telewizji ma czternaście lat i kryzys. mówi, żeoprócz palenia wszystko jest takie trudne. trudne są cztery strony światawidoczne w oknie i mgła, która uszczelnia obraz. poza tym wszystkie granice:noc, droga i rzeka. nie ma dokąd uciec. woda lśni w słońcu jak poparzona skóra,na której widać jeszcze smugi płomieni. czy to w porządku, tak odejść, zatrzeć ślady,zaprzeczyć, zagoić i się nie przyznawać?przełączam chłopca na inny kanał. na innym kanale dziecko mówi do dziecka:już przegrałeś. przychodzą inne dzieci i wszystkie razem grają w piłkę.dziecko zapytane o to, kim chce być w przyszłości odpowiada, że chce mieć duży dom.patryk michałowski ( nick )O pustce w poszukiwaniu tego co jestpotrzebny jest punkt odniesieniachciałbym wyjśći spojrzeć z zewnątrz na akwariumopisać nicbez twarzy wymiarów życiorysuwyłączyć dotyk dźwiękpoczucie przestrzeni * * *najbardziej nic widzęparadoks ale jednak uchemw ciszy bezwietrznej nocyw ciemnym zaułkupo chwili w głowie huczą myśliaż widać jak odbijają się od ciasno ustawionych ścianpotem lekko opadają na chodniki niszczą konstrukcjędelikatnądługo poszukiwaną * * *można postawić tezę żepustka nie jestjaskrawie zostaje ty jai ten archipelag zdarzeńktóre przyjęto nazywać istnieniemzostaje garb który wciąż trzeba zaklinaćlekko ugniataćnie popełniać błędu ucieczkinie byciasobą