01.03.2022 / wtorek / g. 18
/ w sali widowiskowej z publicznością oraz transmisja online na profilu SDK na Facebook'u
/ wstęp wolny
W czasach pandemii i izolacji komputer okazał się naszym zbawcą.
Wykłady czy prezentacje online, webinaria, kontakty przez skype’a lub inne komunikatory pozwalające zobaczyć rozmówcę prawie pozwalają uwierzyć, że mamy ze sobą normalną łączność.
To jednak iluzja.
Choćby wirtualne nauczanie – wymaga zarówno ze strony tutora, jak studentów specjalnego przygotowania, zaangażowania, większego niż w realu wydatkowania czasu i uwagi.
Szczególnie dotkliwie odczuwają to pedagodzy nauczający różnych dziedzin sztuki oraz ich podopieczni, starający się w ten niekonwencjonalny sposób przyswoić rady i wytyczne mistrzów.
A wskazówki tych ostatnich odnoszą się do tego, co studenci wykonają.
Pandemia wymusiła na jednej i drugiej stronie opanowanie nowej umiejętności: prezentowania swych artystycznych prób samotnie, w pokoju/pracowni i wrzucanie tego do sieci (to studenci) – plus wyobrażenie sobie, jak w rzeczywistości rzecz wygląda. Natomiast pedagodzy muszą nauczyć się udzielania korekt w wirtualnej formie.
Po roku tych nowych dla obu stron doświadczeń już wiadomo, że powstała nowa artystyczna gałąź – sztuka nauczania sztuki online.
Na czym to polega? Jakie trzeba było opanować umiejętności?
Gość: Prof. Karol Radziwonowicz: pianista, wykładowca, prezes Towarzystwa. im. Ignacego Paderewskiego
Prowadząca: Monika Małkowska: absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Doktorat na Wydziale Sztuki Mediów (2011). Od 1990 zajmuje się krytyką i historią sztuki; recenzuje komiksy, filmy, modę oraz inne zjawiska z obszaru kultury. Autorka 10 tysięcy tekstów (głównie do „Rzeczpospolitej”, z którą współpracuje od 1994), także do wielu periodyków. Ma na koncie 4 książki (o modzie, kulinariach i sztuce). Współpracuje z radiem i TVP. Od 1995 wykłada na wyższych uczelniach (EAS, ASP, Wyższa Szkoła Dziennikarstwa, Akademia Teatralna). Od 2014 prowadzi blog MOMArt.
